Çok zaman kalmadı, bu gidişle iblis görevini ikmal eder.

Nedir görevi?

Görev dediysem, iblise verilmiş değil iblisin üzerine aldığı görev.
İblisin insanın yeryüzünde halife kılınışı sırasında verdiği söz.

Neydi söz?

“Senin doğru yolunun üstüne oturacağım.”

İnsanlığın doğru yolunun üstüne oturdu iblis.

Öyle oturdu ki… Ve öyle büyük oturdu ki…

İblisi temsilen Netanyahu ve Trump.

Oturdular ve yolu kapattılar.

Ne Arap Ligi’ne geçecek yer kaldı ne İslam İşbirliği Teşkilatı’na.

Belki iblis yola oturmasaydı da niyetleri yoktu o istikamete gitmeye. İblisin yola oturması bahane oldu.

Araplar, Türkler, toplanıyorlar, dağılıyorlar, şaşkın şaşkın geziniyorlar.

Sahip oldukları servetleri saymaya kalksan sayılmaz.

Kibirlerini ölçmeye kalksan ölçülmez.

Ama iblisin kıyıcığından bir yol bulmaya teşebbüs bile etmiyorlar.

Helal olsun ama kınadılar!

Bir Arap ya da Türk siyasi liderin İsrail’in yaptığı katliamı, soykırımı kınaması cesaret sayılıyor artık.

Kınıyoruz.

Şiddetle kınıyoruz.

Çok şiddetle kınıyoruz… Daha da şiddetle kınıyoruz.

O kadar da şiddetle kınamayın. Netanyahu müteessir olabilir, Trump bey yanlış anlayabilir.

Bugünlerde New York’a gideceksiniz, bakarsın BM koridorlarında karşılaşırsınız.

Sanki insanlığı ayıklıyorlar.

Yüzünde, kalbinde, zihninde insanlığa dair alamet olanları dünyadan aşağı itecekler.

Nedir insanlığa dair alamet?

Sevgi, merhamet.

Vicdan.

İnsanların üstlerini başlarını arayacaklar, detektörlerden geçirecekler.

İçinizde vicdan varsa, merhamet varsa, sevgi varsa detektör ötecek.

Dünyadan dışarı atılacaksınız.

Sumud Filosu’na güzel isim bulmuşlar.

Sumud, direnmek.

Tutunmak.

Filistinlilerin topraklarına tutunması.

Ülkeleri için direnmesi.

Yeni bir anlam kazandı Sumud.

Artık sadece Filistinlilerin değil, insanlığın tutunması. İnsanlığın varoluş mücadelesi.

Akdeniz’in ortasındaki iyi insanlar insanlığın yeryüzünden süpürülmemesi için, iblisin yeryüzünün tek hâkimi olmaması için direniyor.

Filoda tanıdığım insanlar var. Biri Yaşar Yavuz.

Ne halde olduklarını anlamak için aradım, konuştuk.

“Abi müthiş” dedi.

“Bizi her yerde el üstünde tutuyorlar.”

“İtalyanlar bize hesap ödetmiyorlar. Teknelere yiyecek içecek getiriyorlar. Boyunlarımızdaki Filistin kefiyesi sebebiyle bize her yerde sevgi gösteriyorlar.”

Yola çıkmadan önce sıkı bir eğitim almışlar.

İsrail botlarının müdahalesi ya da helikopterle indirme yapmaları durumunda ne yapmaları gerektiğini iyice öğrenmişler.

Yaşar’ın anlattıklarından anladığım, öğrendikleri saldırıya mukabele değil.

Bir bakıma mukabele etmemek. İsrail askerlerini korkutacak bir hareket yapmamak.

Bende öteden beri Allahu Teala’nın iyi insanların iyiliklerini karşılıksız bırakmayacağına dair kuvvetli bir kanaat var.

Bunu da soruyorum.

“Abi” diyor, “Limanda namaz kıldık. Her dinden insanlar, bizimle namaz kıldı.”

“Eğitimlerden sonra çok sayıda aktivist elendi. Filodan çıkarıldılar. İnsanlar nasıl ağlıyorlar, görsen, öyle içten.”

“Adamın kıyafetine bakıyorsun ne Müslümanlıkla ne Filistin’le ilgisi var. Ama her yerde bütün gücüyle mücadele ediyor. Bizden daha iyiler.”

“Evet, ben de öyle düşünüyorum, Allah insanların iyiliğini karşılıksız bırakmaz.”

Eylül’ün 24’ünde, 25”inde Gazze açıklarına varacaklarını tahmin ediyor. Bu tarih, BM Genel Kurulu’nun toplanacağı, İngiltere, Fransa gibi ülkelerin Filistin Devleti’ni tanıdıklarını ilan edecekleri günlere rastlıyor.

“Sadece Gazze’ye değil, Birleşmiş Milletler’e de çıkarma yapıyoruz” diyor Yaşar Yavuz.

Özetle sadece Filistin değil, yeryüzünün iyi insanları küresel kötülüğe direniyor. Budur Sumud.