Ukrayna'da, 1986'daki Çernobil nükleer felaketinin ardından terk edilen tarım arazilerinin, yeniden tarıma elverişli hale geldiği tespit edildi.

Nükleer kazanın ardından Ukrayna'nın kuzeyindeki geniş topraklar tarıma elverişsiz olarak belirlenmişti. Santral çevresindeki 4 bin 200 kilometrekarelik Çernobil Yasak Bölgesi, günümüzde hala insan yaşamına kapalı ve Avrupa'nın en büyük doğa koruma alanlarından biri konumunda.

Ancak, hiçbir zaman tam olarak boşaltılmamış olan 2 bin kilometrekarelik Zorunlu Yeniden Yerleşim Bölgesi'nde binlerce insan yaşamaya devam ediyor.

Felaketten bu yana geçen yıllarda, radyoaktif bozunma ve yüzey toprağının aşınmasıyla bölgedeki radyasyon seviyeleri önemli ölçüde azaldı. Buna rağmen, 1991'de belirlenen kriterlerden sonra terk edilmiş araziler için yeni bir sınıflandırma yapılmamıştı.

Son yıllarda bölgedeki bazı çiftçiler kendi inisiyatifleriyle sınırlı da olsa tarımsal üretime başlamıştı.

Şimdi ise Journal of Environmental Radioactivity adlı bilimsel dergide yayınlanan yeni bir çalışma, arazinin büyük bir bölümünde güvenle ürün yetiştirilebileceğini doğruluyor.

Araştırmacılar, Jitomir bölgesindeki yaklaşık 100 hektarlık alanda kirlilik seviyelerini inceledi ve patates, tahıl, mısır, ayçiçeği gibi yaygın ürünlerin radyoaktif madde birikimini tahmin etti.

Toprak örnekleri ve dış gama radyasyonu seviyelerini ölçerek, tarım işçilerinin maruz kalacağı radyasyon dozunun Ukrayna'nın ulusal güvenlik sınırının oldukça altında olduğunu teyit ettiler.

Bu bulgular, uygun denetim ve Ukrayna gıda güvenliği yönetmeliklerine uyulması halinde, daha önce kısıtlı olan bu bölgelerde birçok ürünün güvenle yetiştirilebileceği anlamına geliyor.

Araştırmanın başyazarı Portsmouth Üniversitesi'nden Jim Smith, "1986'dan beri Çernobil kaynaklı radyasyon riskleri hakkında çok fazla yanlış bilgi dolaştı ve bu durum, terk edilmiş bölgelerde yaşayan insanları olumsuz etkiledi. Bu araştırma, Çernobil felaketinden etkilenen topluluklar için büyük önem taşıyor" dedi.

Smith, bu çalışmanın değerli tarım arazilerini yeniden üretime kazandırmak için bilimsel bir yaklaşım sunduğunu ve geliştirilen yöntemlerin dünya genelindeki diğer radyoaktif kirliliğe maruz kalmış alanlara da uygulanabileceğini belirtti.