Bir sürü devlet var. Kimisi ufak tefek, kimisi cüsseli. Kimi sakin, kimi kalabalık. Kimi yoksul, kimi zengin.
Oturup saymadım, internete sordum, çıktı. Birleşmiş Milletler’e üye 193 tane devlet var.
Bunların hepsinin devlet başkanı, başbakanı, kralı, sultanı, parlamentosu, parlamento başkanı, milletvekilleri, bakanları, ordusu, subayları, askerleri, generalleri, genelkurmay başkanları, kiminin çok kiminin az uçakları, gemileri, topları, tüfekleri, daha başka bir sürü şeyleri var.
Kiminin toprağı Rusya gibi geniş, kiminin Vatikan gibi toprağı küçük dini geniş. Kiminin Çin gibi, Hindistan gibi hem toprağı çok hem nüfusu çok.
Kiminin Katar, Birleşik Arap Emirlikleri, Kuveyt gibi, nüfusu az, toprağı az, parası çok.
Kiminin kendini tatmin edecek kadar tarihi var, kiminin kendini idare edecek kadar bugünü var. Kiminin de ne dünü ne bugünü…
Daha isimlerini bile saymadım ama ne kadar çok şeyleri varmış!
İki senedir İsrail Gazze’de insanlar öldürebiliyor ya.
Bütün bu ülkelerin krallarının, sultanlarının, cumhurbaşkanlarının, başkanlarının, başbakanlarının gözü önünde.
Öyleyse siz, sayın devletler, sayın devlet başkanları, sayın krallar, kraliçeler…
Sadece kâğıt üstünde varsınız.
Borunuz sadece kendi hudutlarınızın içinde ötüyor.
Kendi vatandaşlarınızın bir kısmına şefkat gösteriyor bir kısmına eziyet ediyorsunuz.
Portatif bir Nemrut gibi, çakma bir Firavun gibi insanlarınızın bir kısmını sahte cennetinizde bir kısmını ellerinizle imal ettiğiniz cehenneminizde yaşatıyorsunuz.
Hele Ortadoğu’dakiler, Asya’dakiler, Afrika’dakiler…
Önceki gün, boylu poslu Araplar Doha’da toplandılar. Konuştular, konuştular.
Bir sürü adam, İsrail’i kınadı ve dağıldı.
O devletlerden herhangi biri petrolü her gün bir gram eksik üreteceğiz dese, bu kadarcığını söylese bir tesiri olurdu, ama mevcudiyetleri İsrail’in müsaadesiyle kaim ne olur ne olmaz, seslerini yükseltmiyorlar.
Asya’nın öteki tarafı?
Çin mesela, balina gibi mücessem bir devlet.
ABD’nin nüfusu kadar Çin’in zengini var.
Ben şu ana kadar Çin’in Gazze’deki soykırım konusunda bir tanecik kulağa dokunur bir cümle ettiğini işitmedim.
Etrafındaki ufak tefek ülkeler hakkında bazen yorumlar yapıyor.
Çin denizinde zaman zaman gemi yüzdürüyor.
Doğu Türkistan’da kendi vatandaşı Türkleri sıkıştırıyor.
İki kelime de Filistin için söyle, belki üç kuruşluk faydan dokunur.
Hindistan?
Fırsat bulursa Pakistan’a sataşır.
Afrika fakir, yapacak fazla bir şeyi yok.
Ama Güney Afrika, Mandela’nın ülkesi, sonuca tesiri yoksa da İsrail’i mahkemeye verme cesaretini gösterdi, hiç yoktan iyi.
Avrupa’nın anlı şanlı devletleri.
Bir zamanların üzerinde güneş batmayan imparatorluğu, İngiltere.
Belli belirsiz ince ince laflar ediyor. Duyulmasın diye küçük harflerle.
Fransa da ara sıra mırın kırın.
Biraz İtalya.
Almanya’yı Nazi geçmişiyle nasıl bağlamışlarsa bağlamışlar, çıt çıkaramıyor.
İspanya öteki Avrupa devletlerinden ayrılıyor. İsrail’in soykırım yaptığını açıkça söyleyebiliyor.
ABD?
Dünyada herkesin gördüğünü ABD görmüyor mu?
Görüyor.
Ve göre göre soykırımı himaye ediyor.
ABD mi İsrail’i güdüyor İsrail mi ABD’yi?
“ABD olmasa İsrail hiçbir şey değil” cümlesi dünyadaki içi boş cümlelerden biridir.
Şu anda en kötü zamandayız.
67 savaşı sırasında İsrail Filistin’e saldırdığında birkaç Arap ülkesi Filistin’e yardım etmeyi hiç olmazsa denediler.
Yenildiler ama denediler.
Kral Faysal’ı da unutmamak lazım, Arapların petrolünü Araplar için kullanan ilk ve son adam.
Ondan sonrakiler kendi petrolleriyle kendilerini sömürttüler.
Şimdi hiç kimse yok ortalıkta.
Bu bir teselli arama yazısı değil. Görünen bir gerçeği işaret etme yazısı.
Dünya bu kadar ıssız, bütün devletler sinmiş, korkmuş…
Böyle bir dünyadan Filistin için Gazze için umut olacak bir iş sadır olmaz.
İster sağdan sola toplayın ister yukarıdan aşağıya.
Demek ki bir tane devlet var dünyada.
İsrail.
Kimin izzet-i nefsine dokunursa dokunsun.
Hatta mümkünse dokunsun.
Bir tek onun dediği oluyor. Bir tek o yapmak istediğini yapıyor.