Bu savaşta en absürt, en saçma, en abes rollerden birisini Kadirov’un üstlendiğini görmek de gerekmiyor mu? Daha doğrusu özellikle biz Müslümanların görmesi gerekmiyor mu? Ortada siyasi çıkar adına nasıl bir zihniyet alaborası, nasıl bir kişiliksizleşme, nasıl bir insani rol sıfırlanması olduğunu görmekten söz ediyorum.

Cengiz Aytmatov’un Gün Uzar Yüzyıl Olur romanındaki “Mankurt” hikayesini bilen, Sovyet (ya da bugünkü haliyle Rus) cenderesi altına girmiş yurtlarda, kafasına deve derisi geçirilip güneş altında bırakılan gençlerin hafızasını -yani kişiliğini- kaybettiğini, değil kardeşine, anasına ok atacak hale geldiğini bilir. Aklında can verirken Nayman Ana’nın “Adını hatırla” çığlığının oğulu uyandırıp uyandırmayacağı sorusu kalır.

yazının devamı