Tel Aviv'in turist tuzağı sahilinden sadece bir saatlik sürüş mesafesinde, iki milyon insanın 10 yıldan fazla süredir içine kapatıldığı 8 mil (yaklaşık 12.8 km) genişliğinde kirli bir toprak şeridi yer alıyor.

Gazze'ye yolculuk oldukça onur kırıcı: Ayırma bariyerlerinin bir tarafında suşi barlar, AVM'ler, sahiller ve göz alabildiğine uzanan otoyollar varken, diğer tarafında İsrail gözetleme kulelerinin denetimindeki mahalle enkazlarının arasında toprak yollar kıvrılıyor. Yollar, kendisi de erişilmez olan kirli bir deniz hattında son buluyor.

Beş yıl önce Birleşmiş Milletler, insani şartlar değişmediği takdirde Gazze'nin 2020'de yaşanılamaz olacağı yönündeki meşhur öngörüsünü yaptı.

Bizler son tarihe yaklaşırken bu uyarı da bıkkınlık derecesinde tekrar edilegeldi.

Ancak gerçek şu ki, Gazze yaşanılamaz bir yer halini alalı uzun zaman oldu. Gazze saatli bir bomba değil, ağır çekimde bir patlama.

İsrail'in sona ermesi çağrısında bulunan ve İsrail sivillerine ayrım gözetmeksizin düzenli olarak roket fırlatan militan Hamas grubunun, iktidarı 2007'de ele geçirmesinden bu yana İsrail ve Mısır bu kuşatılmış toprak parçasını abluka altında tutuyor. Son 10 yıl boyunca Hamas'ın silahlı kanadı, Filistin İslami Cihad Örgütü gibi müttefik gruplarla birlikte İsrail'e karşı, İsraillilerin ablukayı haklı çıkardığını savunmasına yol açan üç savaş yürüttü.

Eş zamanlı olarak Gazze, ablukanın yarattığı sefalet içinde insanların İsraillilerin öğle yemeğini Gazze'de yediği, Gazzelilerin de İsrail'de alışveriş yaptığı zamanları unuttuğu bir yer halini aldı.

Başka bir deyişle, işler bir süredir kötü vaziyette. Ancak son bir buçuk yıl içinde acil yeni bir durum baş gösterdi.

Geçen mart ayından bu yana, binlerce Filistinli, İsrail ayrım bariyerine yürüyerek, İsrail'in 1948'de kurulmasına eşlik eden çatışmalar sebebiyle terk etmeye zorlandıkları ata topraklarına dönüş hakkını talep ediyor.

Dünya Sağlık Örgütü'ne (WHO) göre, İsrail ordusu bu yürüyüşlerde 300'den fazla Filistinliyi öldürürken, 35 bin insanı da yaraladı. Bu saldırılar sebebiyle Uluslararası Ceza Mahkemesi'nce soruşturulması muhtemel olan İsraillilerse, yürüyüşe katılanların ayrım bariyerinin üzerinden patlayıcı ve yangın çıkarıcı maddeler fırlatıp İsraillilerin hayatını tehlikeye attığını söyleyerek kendilerini savunuyor (kilometrelerce İsrail toprağı balonlara bağlı yangın bombalarınca yakıldı).

Yine de, her iki durumda da, 150'ten fazla Filistinlinin uzuvları kesilirken, gelecek birkaç yılda 200 Filistinlinin daha uzuvlarını kaybedeceği tahmin ediliyor. Sağlık yetkilileri, en ağır yaralıların tedavisi için ihtiyaç duyulan 68 milyon doları (yaklaşık 404 milyon TL) bulamadıklarını belirtiyor. Gazze'de uzman protez uzuv merkezi bulunmuyor.

Bu yüzden en kötü yaralıların tedavi için Gazze dışına çıkmaları gerekiyor.  WHO'ya göre, İsrail'in tıbbi seyahat başvurularına izin verme yüzdesi 2012'de yüzde 92'yken bugün bu ortalama yüzde 60'a inmiş durumda. Gösterilerin başlangıcında, yaralananların sadece yüzde 18'ine izin verildi, muhtemelen bu da uzuvlarının kesilmesi gerekenlerin sayısını da artırdı.

Gösterilerde yaralanan Filistinliler, Gazze Şeridi'nin sağlık sistemine diz çöktürdü. Her hafta daha da fazla sayıda akın eden yaralılar, hastaneleri kliniklerini boşaltmaya, planlanmış operasyonları iptal etmeye (aciliyet arz etmeyen ameliyat bekleyen 9 bin Gazzeli bulunuyor) ve ilaç stoklarını tüketmeye zorladı (halihazırda Gazze hastaneleri ihtiyaç duydukları temel ilaçların yüzde 50'sine sahip değil). Her ne kadar bu hafta miting organizatörleri aylık mitinglere geri döneceklerini belirtmiş olsa da, hasar çoktan meydana geldi.

Bu sağlık krizi, yüzlerce tıbbi çalışanın Gazze'den ayrılması, Filistin Yönetimi ve Hamas'ın tam ödeme yapamaması nedeniyle kalanların da maaşlarının yarıya indirilmesi gerçeğiyle daha da karmaşıklaşıyor.

Bel Trew

Independent